เมื่อ..แรงบันดาลใจ ไม่ได้อยู่แค่รั้ว ม.รังสิต แต่ถูกส่งผ่านไปยัง ‘เด็กชาวเขา

“ผมเดินทางไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนๆ จากวิทยาลัยดนตรีด้วยกัน แต่ไม่รู้อะไรดลใจ อยากขึ้นไปบนดอยเพื่อไปเดินเที่ยวเล่นชมวิว ชมวิถีชีวิตชาวเขากับเพื่อนตามประสา แต่พอได้ขึ้นไปแล้ว ภาพที่เห็นคือ...มีเด็กๆมากมายสนใจการมาเยือนของพวกเรา ผมและเพื่อนได้มีโอกาสพูดคุย เตะบอลกับเด็กๆ ผมเห็นรอยยิ้มและความสุขที่เป็นประกายจากสายตาของพวกเขา มันทำให้เกิดภาพขึ้นในใจ และสร้างแรงบันดาลใจให้พวกผมอยากทำอะไรให้กับเด็กๆเหล่านั้น ด้วยความรู้ที่เรามีและร่ำเรียนมา เห็นทีคงมีแต่ “ดนตรี” เสียงเพลงที่เป็นแรงบันดาลใจความเป็นตัวตนของพวกเรา นี่คือสิ่งที่พวกเราถนัดและอยากแบ่งปันแรงบันดาลของเราให้กับเด็กๆชาวเขาเหล่านั้นบ้างครับ”     

และนี่คือที่มาโครงการออกค่ายอาสาสร้างแรงบันดาลใจ ภายใต้ชื่อโครงการว่า “RSCM Inspired Camp” มาจากคำว่า Rangsit University (มหาวิทยาลัยรังสิต) และ Conservatory of Music (วิทยาลัยดนตรี) ที่รวมตัวเด็กวิทยาลัยดนตรีที่มีใจรักเสียงเพลง ดนตรี อยากมอบความสุขจากแรงบันดาลใจของพวกเราส่งผ่านไปยังสังคม

โครงการค่ายอาสาสร้างแรงบันดาลใจ หรือ “RSCM Inspired Camp” นี้ ได้นายอรุณพงศ์ ชัยวินิตย์ หรือที่รู้จักกันในนาม ดิว เดอะสตาร์ 5 มาเป็นผู้ปลุกปั้นชักชวนเพื่อนๆ มาร่วมทำกิจกรรมกัน พวกเขาเริ่มต้นโครงการด้วยเรื่องราวที่ว่าเมื่อเดือนสิงหาคม ปี พ.ศ. 2559 ได้มีโครงการปลูกป่าที่อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ และมีนักศึกษาชั้นปีที่ 1 และ 2 วิทยาลัยดนตรี มหาวิทยาลัยรังสิต ได้ไปร่วมกิจกรรม และได้มีโอกาสขึ้นไปที่หมู่บ้านสบลาน ที่ตั้งอยู่ในอำเภอสะเมิง พวกเราได้ไปทำกิจกรรมสันทนาการกับเยาวชนชาวเขาเผ่าปกาเกอะญอ ที่โรงเรียนของศูนย์การศึกษาในหมู่บ้าน ซึ่งเป็นโรงเรียนขนาดเล็กมีนักเรียนประมาณ 15-20 คน

การไปทำกิจกรรมสันทนาการครั้งนั้น ทำให้พวกเราเกิดความประทับใจ ไม่ใช่แค่เราตนักเรียนและชาวบ้านที่นั่นเกิดความอบอุ่นและมีความสุขจากกการมาเยือนของพวกเรา ด้วยเหตุนี้ทำให้พวกเรากลับมาคิดและรวมตัวกันตั้งใจจัดกิจกรรมค่ายอาสาขึ้นมาเพื่อที่จะกลับไปที่หมู่บ้านสบลานอีกครั้ง โดยครั้งนี้พวกเราอยากไปเพื่อแบ่งปันในสิ่งที่เรามี และเราสามารถทำเพื่อเขาเหล่านั้นได้

ความรู้ที่พวกเรามีทางด้านดนตรี กีฬา ศิลปะ และภาษา เรา ทั้งหมดนี้เป็นความรู้ความสามารถของเพื่อนๆ ในทีม และพวกเราจะนำไปขยาย ส่งต่อเพื่อเป็นแรงบันดาลใจ ต่อยอดความฝันให้กับเยาวชนในหมู่บ้านอีกครั้ง นอกจากนี้เรายังได้ประสานงานกับคุณครูประจำโรงเรียนเพื่อหาทางช่วยเหลือสิ่งที่พวกเขายังขาดแคลน ซึ่งจากการที่ได้พูดคุยกับคุณครูเราพบว่า ที่หมู่บ้านแห่งนี้พึ่งจะมีไฟฟ้า และสัญญาณโทรทัศน์เข้าถึงได้ปีกว่าๆ ส่งผลให้วิถีชีวิตของชาวบ้าน และเยาวชนเปลี่ยนไป เด็กๆในหมู่บ้าน เริ่มหันไปสนใจโทรทัศน์มากขึ้น รับข้อมูลข่าวสารที่ชี้ชวนให้เด็กอยากเข้ามาสู่สังคมเมือง อยากมีชีวิตในเมืองมากกว่าที่หมู่บ้านตนเอง

และด้วยเหตุผลนี้เอง พวกเราเองในฐานะนักศึกษาที่ส่วนใหญ่พวกเราก็เป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาศึกษาและใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเมือง ซึ่งเรามีประสบการณ์ในเรื่องต่างๆ ที่พร้อมจะนำโอกาสเหล่านี้ไปแบ่งปันและแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ไม่ว่าจะข้อดี ข้อเสียของสังคมเมือง เป็นต้น ขณะเดียวกันพวกเราเองก็จะได้เรียนรู้วิถีชีวิตที่เรียบง่ายท่ามกลางธรรมชาติ ความพอยู่พอกินแบบฉบับพอเพียงตามคำสอนของในหลวงรัชกาลที่ 9 ด้วยเช่นกัน

          สิ่งที่พวกเราได้รับและพวกเขาได้รับ นั่นคือ การให้...ด้วยความบริสุทธิ์ใจ

          เราสร้างแรงบันดาลใจทางด้าน ดนตรี กีฬา ศิลปะ แก่พวกเขา

          เรานำความรู้ความสามารถทางด้านดนตรี กีฬา ศิลปะ ไปถ่ายทอดให้กับพวกเขา

          เรากระตุ้นให้เยาวชนในหมู่บ้าน ออกมาทำกิจกรรมร่วมกัน

          เราได้แลกเปลี่ยนประสบกาณ์ วัฒนธรรม วิถีชีวิตความเป็นอยู่ ซึ่งกันและกัน

          เราได้เปิดโลกทรรศน์ และสร้างความเป็นจิตอาสา ให้กับทุกคน

สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถหาซื้อได้จากที่ไหน ถ้าเราไม่เริ่มจากตัวเรา และคนข้างๆ เพราะสังคมต้องการการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน แบ่งปันกันคนละนิด จะทำให้สังคมน่าอยู่มากขึ้น

แน่นอนว่านี่จะไม่ใช่แค่โครงการครั้งเดียวจบ แต่พวกเรายังคงทำต่อไปเรื่อยๆ และสร้างคนรุ่นใหม่เข้ามาเป็นเครือข่ายเพื่อสร้างสังคมแห่งการให้และการแบ่งปันต่อไป...